• Skip to primary navigation
  • Skip to content

MeiLief Vitaliteit

Je leven in balans door begeleiding op maat!

    • Welkom
    • Coaching
    • Vitaliteit & Leefstijl
    • Persoonlijke Kracht
      • Persoonlijke Kracht voor jou
      • Persoonlijke Kracht in jouw organisatie
    • Over mij
    • Blog
    • Contact
     Zonder beweging geen verandering
    Haal jij het mooiste uit jezelf?
    Elke stap telt
     Jij mag er zijn
    Previous Next

    probu-admin

    Het belang van een gezonde hormoonbalans

    25 april 2017 by probu-admin

    Deze keer: het belang van een gezonde darm

    In dit stuk wil ik graag vertellen over de invloed en werking van onze hormonen en de samenhang met gezonde voeding, beweging en het hanteren (verminderen) van stress. Deze keer lees je wat meer over het belang van een gezonde darm voor je gezondheid en zeker ook voor je hormoonbalans.

    Een gezonde darm:
    Je darmen maken deel uit van het grotere geheel dat begint bij je mond, hier komt immers voedsel als eerste in je lichaam en gaat door tot en met de anus. Gezamenlijk zorgen zij voor de voedselvertering. Een gezonde darm met een gezonde darmwand zorgt dat de juiste stoffen in je bloedbaan terecht komen en andere juist worden uitgescheiden. Je begrijpt het al: als dit niet goed gaat, kunnen die goede stoffen als vitamines en basisstoffen voor de vorming van hormonen (als dopamine en serotonine) niet opgenomen of aangemaakt worden: ze lekken weg of schimmels zoals candida krijgen de kans om te groeien. Precies de reden waarom ik er in dit stukje over hormoonbalans aandacht aan besteed!

    Klachten die horen bij een lekkende darm, o.a.:

    • Buikpijn, darmklachten
    • Vermoeidheid
    • Chronische ontsteking
    • Chronische stress
    • (voedsel)allergieën of overgevoeligheid
    • Verminderd afweersysteem
    • Huidproblemen, jeuk
    • Auto-immuunziekten

    Aanpakken van darmproblemen:
    Belangrijkst is om je voeding aan te passen: eet puur, onbewerkt en vermijd gluten en neem zo min mogelijk zuivel en suiker. Als je ernstige klachten heb, eet dan –in tegenstelling tot het normale advies- iets minder vezels zodat je darmwand tot rust kan komen. Voorkom teveel stress en pak hetgeen je stress geeft aan. Als je stress hebt, wordt je stofwisseling namelijk stilgelegd. Neem contact op met je (huis)arts als je ernstige klachten hebt en ga niet zelf je eventuele medicatie wijzigen!

    Het valt niet mee om leefgewoonten te veranderen. Heb je vragen, zoek je begeleiding of wil je reageren op dit stuk? Neem dan gerust vrijblijvend contact op. Dank je wel voor het lezen van dit stuk en tot de volgende keer!

    Geplaatst in: Blog

    Meten=weten?

    31 januari 2017 by probu-admin

    Waarom komt er uit bloedonderzoek niet altijd een verklaring voor jouw klachten? En hoe kan het, dat ik door vooral vragen te stellen tijdens de intake, toch kan vaststellen waar jouw hormonale disbalanssen liggen?

    Geplaatst in: Blog

    Een kijkje in de keuken van reumatoloog en fysiotherapeut

    29 april 2016 by probu-admin

    Een kijkje in de keuken van reumatoloog en fysiotherapeut

    Onlangs heb ik een interessante avond bijgewoond die door de reumapatientenvereniging afdeling Bergen op Zoom georganiseerd werd. In de link vind je de volledige tekst van het verslag dat ik schreef naar aanleiding hiervan. Altijd weer leerzaam om te begrijpen hoe bepaalde aandoeningen behandeld worden. Zo kan ik ook mijn aanpak hier weer op aan laten sluiten en de mensen die mij bezoeken zo goed mogelijk helpen binnen mijn vakgebied. Ik hoop dat jij het ook interessant vind om te lezen hoe de huidige aanpak is van reuma aan de rug, zowel vanuit het oogpunt van de reumatoloog als vanuit de fysiotherapeut. In mijn praktijk kan ik dit aanvullen met aandacht voor de psychische last die een chronische aandoening kan geven en ondersteunen met hormoonbalans tips qua voeding bijvoorbeeld. Veel leesplezier......

    https://www.linkedin.com/today/post/article/een-kijkje-de-keuken-van-reumatoloog-en-caroline-hermans-kwik?trk=prof-post

    Geplaatst in: Blog

    Slaap, waar blijf je?

    21 oktober 2015 by probu-admin

    Op een rijtje:

    • bouw je dag af voor je naar bed ga: komt tot rust, zowel lichamelijk als geestelijk vanaf zo'n 2 uur voor je gaat slapen.Als je nog wat wilt overdenken of plannen maakt voor de volgende dag, doe dat dan voordat je je bed induikt.
    • zorg ervoor dat er voldoende melatonine aangemaakt kan worden: zacht licht, niet meer met beeldschermen werken of kijken en een donkere slaapkamer.
    • zorg voor een rustige sfeer, behaaglijke kamertemperatuur (eerder wat koel, rond 18 ºC) en prettig beddegoed om te kunnen slapen.
    • eet niks meer vanaf ongeveer 20.00 uur, maar zorg wel dat je niet met honger naar bed gaat. Eet dan eventueel wat (wal)noten.
    • ga bij voorkeur niet later dan om 23.00 uur naar bed en gun jezelf tussen (minimaal!) 6 en 8 uur slaap.
    • irriteer jezelf niet als het niet snel lukt om in slaap te vallen: Blijf rustig, probeer te ontspannen en ga eventueel uit bed.
    • Welterusten!

    Slaap: waar blijf je?

    Vannacht heb ik lang wakker gelegen voordat ik in slaap viel. Dat was een tijd geleden (gelukkig). Ik ging bijtijds naar bed, want tja, dat is soms verstandig. Ook wel met het gevoel dat ik zou kunnen slapen, dus expres geen Rtl late night meer kijken als slaapmutsje, maar meteen lekker onder mijn dekbed. Wachten op de slaap. Die dus niet kwam. Eerst op temperatuur komen, nog even in gedachten de dag van morgen laten passeren, me omdraaien. Rustig ademhalen. En de ene na de andere gedachte komt naar boven drijven, de slaap de kans niet gevend me over te halen en weg te dommelen. Inmiddels ben ik aardig op temperatuur op mijn rechtervoet na. Met mijn warme hand probeer ook dit ledemaat over te halen in slaapstand te gaan, maar het duurt en het duurt. Zo’n anderhalf uur later heb ik al van alles de revue laten passeren, geen gepieker op zich. Maar wel van alles wat mijn aandacht vraagt en dus me niet toe staat zover te ontspannen dat de slaap komt.

    Waar ligt het aan? Heb ik dan toch te lang, voordat ik naar bed ging, mijn laptop gebruikt? Nee. Heb ik nog gegeten na 20.00 uur? Nee, ook niet. Alleen wat gedronken. Iets spannends gebeurt? Nee ook niet. Ah, ik ga in elk geval nog een keer naar het toilet, met een lege blaas is het altijd beter slapen immers. Terug in bed. Opnieuw opwarmen. Ik vertel mezelf, zoals ooit geleerd bij mindfulness dat de gedachten prima zijn en ga vervolgens steeds met mijn aandacht terug naar mijn ademhaling. Die overigens prima een buikademhaling is in een rustig tempo. Ik doe de bodyscan, ook een mindfulness oefening, maar dwaal steeds makkelijk af. Het geeft niet. Terug maar weer naar het lichaamsdeel waar ik gebleven was. Ik lig best lekker, heerlijk warm onder mijn flannellen dekbed en ik hoef nergens heen. Wat me wel vaker helpt, helpt nu ook: mezelf niet irriteren dat ik wakker lig, me niet ergeren aan de klok (daar kijk ik gewoon niet naar) en erop vertrouwen dat ik uiteindelijk in slaap zal vallen. Het is ook niet zo belangrijk waarom het langer duurt deze nacht. ’s Morgens word ik uitgerust wakker. Laat de dag maar beginnen!

    Ps: als het echt niet lukt met in slaap vallen, ga ik er altijd uit. Ik puzzel dan wat, luister wat muziek (maar kijk geen tv of gebruik ander beeldscherm), schrijf dingen op die rondzingen in mijn gedachten en neem een warme kop thee en eet soms wat walnoten als mijn maag zich laat voelen. Doe dit altijd buiten je bed, zodat je bed echt de plek blijft om te slapen. Je lijf (en dus ook je hersenen) stelt zich namelijk in op gewoontes. Dus als jij er een gewoonte van maakt om actief te zijn als je niet kunt slapen, gaat je lijf dit van je verwachten en zal je dus vaker en moeilijker in slaap komen. Slaap lekker vanavond!

    Geplaatst in: Blog

    Stress: ook ik heb er weleens last van!

    23 augustus 2015 by probu-admin

    ofwel: hoe stress obstipatie kan veroorzaken....

    Dat ik inmiddels het één en ander weet over stress en hoe je dit zodanig kunt hanteren dat je er niet teveel klachten van hebt, wil nog niet zeggen dat ik er zelf nooit meer last van heb. Zo bleek deze week. De week dat één van mijn dochters voor 10 maanden naar het verre buitenland gaat om daar verder te studeren en zich onder te dompelen in de cultuur.

    Geweldig vind ik het. Voor haar. Apetrots ben ik op haar dat ze dit ‘gewoon’ doet. Nieuwsgierig ben ik naar haar belevenissen en ervaringen. Vertrouwen heb ik ook in haar, in haar bestemming. Maar toch….naarmate de vertrekdatum dichterbij kwam, bekroop me steeds vaker en indringender een kriebel in de buik, een ietwat verhoogde hartslag, een verdrietig gevoel (om haar zo lang niet te zien) en het angstige gevoel over de mogelijkheid dat bijvoorbeeld haar vliegtuig neer zou storten, neergehaald zou worden. Of dat ze direct in een tyfoon terecht zou komen waardoor ze de lucht in geslingerd wordt, ze daar niet kan aarden, etc, etc. Dit vanuit een soort oerinstinct om mijn kind te willen beschermen tegen alles wat haar kwaad zou kunnen doen, terwijl ik ook erg ben voor het zelf kunnen vallen en opstaan en zo zelf je lessen leren. Maar toch: het viel niet te ontkennen dat ik me er zo onder voelde.

    Natuurlijk ging ik dit te lijf met alle kennis en technieken die ik de afgelopen jaren geleerd heb, zodat ik het tot een aanvaardbaar –lees leefbaar- niveau terug kon brengen. Dat lukte ook goed. Tenminste tot de vertrek dag zelf dan. Ik heb toch gevoel dat met deze reis definitief de navelstreng doorgesneden wordt (zo voelt voor mij haar langdurige verblijf aan de andere kant van de wereld).En ja, zoals veel ouders met mij weten, loslaten hoort erbij!

    Op de vertrek dag zelf, was ik wel weer gespannen, oftewel gestresst. Waar ik dat lichamelijk het meest aan merkte: ik kon niet meer naar de wc. Ja, om te plassen, maar verder….mijn darmen hadden besloten alles vast te houden wat er mogelijkerwijs in zat, omdat ik mijn energie nodig had voor de stress! Mijn spijsvertering stond dus zo goed als stil. Normaal kan ik prima naar de wc, maar die dag? Nee. Ik was teveel bezig met relativeren, opgewekt zijn voor mijn dochter, organiseren en mezelf proberen te ontspannen. Tenslotte vind ik het toch ook geweldig dat ze dit kan en gaat doen?!

    Op die gespannen buik na ging alles goed; de rit naar Schiphol verliep vlot en we waren in no time in de juiste vertrekhal, koffer ingecheckt. Kortom alles klaar voor vertrek. Toen het moment suprême, eindelijk was het zover: Na maanden voorbereiden was daar hét afscheid. En eigenlijk ging ook dat goed. Natuurlijk werden er wat tranen weggepinkt, maar ook allemaal opgetogen omdat het eindelijk zo ver was. Zwaaien tot je elkaar echt niet meer ziet en dan terug naar huis. Zij het vliegtuig in. Ik instinctief nog de neiging om te willen blijven op het vliegveld tot haar toestel werkelijk de lucht in is en er dus niet nog iets is waardoor ze me nodig kan hebben, tja….het hoorde er allemaal bij. Op de terugweg voelde ik me opgelucht dat het zo goed verlopen was en eenmaal thuis? Toen begrepen ook mijn darmen weer waar ze nog meer zo geschikt voor zijn. En ook dat luchtte op!

    Waarom ik je dit persoonlijke verhaal vertel? Omdat het zo mooi illustreert hoe je lichaam en geest samenwerken en ik het goed vind om te laten weten, dat er ook wat aan te doen is als je klachten hebt. In mijn situatie –en meestal is dit zo- was het goed om weer meer ontspannen te raken. En zo het stressniveau te verlagen waardoor mijn lijf weer andere dingen kan doen met de energie die mijn systemen nodig hebben om hun werk goed te kunnen doen.

    Obstipatie, ofwel constipatie, komt dan ook vaak voor bij mensen die –net als ik die dag- gespannen zijn. En dan met name als de stress, de spanning langdurig, chronisch is of vaak terugkomt. Als je heel plots erg schrikt en dus overmatig gestresst raakt, is het ook mogelijk dat je juist alles laat lopen. Ontlasting komt er dan uit als diarree. Je lichaam zorgt er dan namelijk voor, dat je alle overtollige bagage (gewicht) eruit gooit zodat je mobieler bent en dus makkelijker kunt vluchten. Daarnaast kunnen er natuurlijk ook lichamelijke oorzaken zijn voor een moeizame of juist te vlotte stoelgang zoals een hormonale disbalans of iets dergelijks. Maar dat komt misschien een andere keer ter sprake.

    Geplaatst in: Blog

    Contactgegevens:

    Caroline Hermans

    Halsteren, Gemeente Bergen op Zoom

     

    Contact?

    © Copyright 2016 - 2023 MeiLief Vitaliteit · Alle rechten voorbehouden
    Ontwikkeling door Probu Online

    inspiratie

    Vanaf 1 mei zal deze website uit de lucht gaan, niet omdat ik helemaal stop. Wel om na 8 jaar met een letterlijk schone lei te beginnen met wat nieuws…..hoe dat er precies uit gaat zien, is nu nog niet duidelijk. Wat wel duidelijk is, is dat ik voor je klaar sta op het moment dat jij zover bent dat je anders, beter, de toekomst tegemoet wilt.

    Zie ik je?